loading...
ดร.ธรณ์ เสนอแนวคิดนำ พีพีโมเดล มาใช้ในการฟื้นป่า ให้เริ่มต้นการจากอนุรักษ์สิ่งที่มีอยู่ ชี้การปลูกป่าควรปลูกอย่างถูกหลัก และใช้ความพยายามดูแลรักษาต่อเนื่อง เป็นการทำเพื่อลูกหลาน ไม่ได้เห็นผลในทันที
ยังคงเป็นประเด็นที่น่าจับตามองสำหรับกรณีเขาหัวโล้น จ.น่าน ซึ่งทางจังหวัดเองก็ไม่ได้นิ่งนอนใจ ขณะที่ศิลปินคนดังอย่าง โจอี้ บอย ก็ออกมาประกาศพร้อมช่วยปลูกต้นไม้ 5 แสนไร่ ขอเพียงผู้ว่าฯ จ.น่าน อนุญาต ในขณะที่มีเสียงเตือนเข้ามาจากผู้รู้ว่าสิ่งที่สำคัญในการปลูกป่านั้นไม่ใช่เพียงแค่การปลูก แต่เป็นการบริหารจัดการเพื่อให้ป่านั้นยังคงอยู่ต่อไปในอนาคต
ล่าสุดวานนี้ (23 เมษายน 2559) ดร.ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ รองคณบดี คณะประมง มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ก็ได้ออกมาเสนอแนวทางในการพลิกฟื้นผืนป่า ผ่านเฟซบุ๊ก Thon Thamrongnawasawat โดยการนำแนวคิด "พีพีโมเดล" มาประยุกต์ใช้
ดร.ธรณ์ ชี้ว่าเขาเชื่อในแนว "รักษาสำคัญกว่าฟื้นฟู" เพราะการปลูกนั้นเป็นอนาคตที่ต้องศึกษา ไม่ใช่ฝากความหวังได้ในวันนี้ การฟื้นฟูป่าสักแห่งต้องใช้ความพยายามต่อเนื่องและเวลา ดังจะเห็นได้จาก ป่าแม่วงก์ ที่ใช้เวลานานกว่าความสมบูรณ์จะเริ่มกลับมา เราควรปลูกให้ถูกหลักวิชาการ และใช้ความพยายามในการทำนุบำรุงต่อเนื่อง แต่เราต้องยอมรับเสมอว่านั่นเป็นการปลูกเพื่อลูกหลาน มิใช่ปลูกแล้วหวังว่าป่าจะเขียวขจี เมืองไทยจะหายร้อนหายแล้งในวันนี้พรุ่งนี้
สิ่งที่ควรทำเป็นอย่างแรกก็คือ การรักษาสิ่งที่มีอยู่ ควรหันมามองว่าป่าเหลืออยู่แค่ไหน และรักษาไว้ให้ได้ เพราะต่อให้ปลูกป่าได้ 1,000 ไร่ แต่ถ้าเราเสียป่าสมบูรณ์ไป 100 ไร่ ส่วนตัวขอเลือกรักษาป่าไว้มากกว่า จากนั้นจึงใช้ป่าที่เหลือ สัตว์ป่าที่เหลือ ความหลากหลายของระบบนิเวศ เป็นตัวชี้วัดการทำงานนับแต่นี้เป็นต้นไป ว่าเราดูแลไม่ให้ลดน้อยลงกว่านี้ได้ไหม

loading...
เรามีงานวิจัยด้านดัชนีชี้วัดโดยอิงฐานทรัพยากรมากมาย ทว่าในอดีตเราไม่เคยนำมาใช้เป็นตัวชี้วัดผลในการทำงานอย่างจริงจังสักที คงถึงเวลาแล้วที่เราต้องใช้พวกนี้เป็นตัวชี้วัดผลการทำงานของผู้รับผิดชอบ ต้นไม้ใหญ่เหลือกี่ต้น กวางตัวเมียเหลือกี่ตัว ความหลากหลายของพืชพรรณลดน้อยลงไหม ประชากรนกหายากเป็นอย่างไรบ้าง สิ่งเหล่านี้ควรมีผลต่อการเลื่อนตำแหน่งหรือโยกย้ายสับเปลี่ยน มากกว่าคำว่า "เพื่อความเหมาะสม"
ตามกฎหมายไทย ป่าแบ่งเป็นหลายส่วนขึ้นกับว่าอยู่ในเขตความรับผิดชอบของใคร ซึ่งเขาถือว่าป่าในอุทยานมีความสำคัญสุด เพราะอุทยานมีจุดประสงค์แน่นอนและมีกฎหมายชัดเจนสุด มีข้อได้เปรียบสุดคือน่าจะมีงบประมาณจากเงินรายได้อยู่บ้าง เงินส่วนนี้คงไม่ลดลงง่าย ๆ ฉะนั้นวางโครงการต่อเนื่อง 2-5 ปี คงเป็นไปได้ ไม่ติดขัดเรื่องงบประมาณข้ามปีเหมือนทั่วไป
หากคนดีที่ดูแลป่า มีกำลังคนเพียงพอ มีกำลังใจ มีอุปกรณ์สนับสนุน อะไรที่เคยเป็นไปไม่ได้ในอดีต ก็อาจเป็นไปได้ การรักษาและฟื้นคืนป่าในอุทยานจึงเป็นเรื่องสำคัญสุดและมีความเป็นไปได้สูงสุด
ขณะที่ ป่าในเขตของกรมป่าไม้ เป็นโปรเจคท์ที่ต้องอึดหน่อย เพราะกรมป่าไม้ไม่มีเงินรายได้เหมือนกรมอุทยาน ฝากความหวังไว้กับงบประมาณแผ่นดิน ซึ่งบอกตามตรงว่า คงไม่มีหวังเพิ่มขึ้นมากมาย เพราะทุกอย่างเป็นแพทเทิร์นเดิม ๆ สำนักงบประมาณมีกรอบอยู่แล้วทางบัญชี หากจะระดมทุนหรือทำอะไรกัน เขาคิดว่าสิ่งที่น่าสนับสนุนที่สุดคือเจ้าหน้าที่ของกรมป่าไม้ วางเป้าหมายให้ชัดเจน ไปดูป่าที่เหลือด้วยกัน สนับสนุนในสิ่งที่เขาขาด จากนั้นค่อยกลับไปดูใหม่ว่าทำได้ตามที่สัญญาหรือไม่
ป่าชุมชนเป็นอีกส่วนหนึ่งที่ต้องเดินหน้า เราติดขัดเรื่องกฎหมายอยู่นานเพราะทั้งสองฝ่ายต่างจบกันในจุดที่ไม่มีใครยอมถอย เป็นอย่างนี้มาหลายปีแล้วและคงเป็นต่อไป แต่ถ้ากฎหมายใดออกมาใช้ได้ก่อนก็ควรใช้
ป่าชุมชนในเขตป่าสงวนเป็นสิ่งที่ทั้งสองฝ่ายต่างยอมรับ เพราะฉะนั้น ทำตรงนี้ให้ถูกกฎระเบียบ ช่วยชาวบ้านและช่วยเจ้าหน้าที่เพื่อไปด้วยกัน คนไทยที่อยากสนับสนุนก็ช่วยในส่วนนี้ได้เยอะ แล้วมันจะเกิดไหม ?
เรามีคนเก่งในเรื่องป่ามากมาย เรามีคนดีที่เดินท่อม ๆ ดูแลป่าให้คนไทยทั้งชาติทั้งที่ได้เงินเดือนน้อยนิดอยู่อีกมหาศาล สิ่งที่พวกเขาต้องการคือความหวังและกำลังใจ พีพีโมเดล ไม่ได้เริ่มต้นที่แก้ปัญหา เพราะอุปสรรคมันมีมหาศาล เราเริ่มที่สร้างความหวัง เพราะมีแต่ความหวังเท่านั้นที่จะก้าวข้ามอุปสรรคเหล่านั้น
ความหวังไม่ได้เกิดที่คำพูดในห้องหรือบันทึกการประชุม ความหวังเกิดเมื่อสายตามองเห็นผลลัพธ์จากการลงมือทำ ขอให้เลือกสถานที่เหมาะสมสัก 3 แห่ง (เขตอุทยาน เขตป่าสงวน เขตป่าชุมชน) ทำให้เป็นจริงที่นั่น ทำให้เกิดความหวัง และขยายผลต่อไป
เส้นทางมันขรุขระยิ่ง มันลำบากมากมาย แต่อย่างน้อยเราก็มองเห็นทางที่จะเดินไป...ใช่ไหมครับ
loading...

loading...